Movie Time: Wit

Wit (HΠA, 2001), του Mike Nichols. «Υψηλή Νοημοσύνη» κατηγορία Δράμα του 2001.

Το Wit είναι τηλεταινία βασισμένη στο ομότιτλο θεατρικό της Margaret Edson (Βραβείο Pulitzer 1999). Η λέξη wit ελληνικά σημαίνει «πνεύμα» (με την έννοια του χιούμορ), «εξυπνάδα», «ευφυολογία», «έξυπνη ατάκα» ίσως.

Μια γυναίκα, καθηγήτρια λογοτεχνίας, πάσχει από επιθετικό καρκίνο. Ο θεράπων ιατρός της, καθηγητής επίσης στον τομέα του, της το ανακοινώνει, την πληροφορεί για την θεραπευτική αγωγή που θα ακολουθηθεί και της ζητάει να φανεί δυνατή, προειδοποιώντας την ότι μπαίνει σε δύσκολες περιπέτειες και υπονοώντας ότι σύντομα η ζωή της φθάνει στο τέλος. Αυτό που θα δούμε στην ταινία αρχίζει χωρίς καθυστέρηση. Για την (πρώην) καθηγήτρια η καθημερινότητα δεν είναι πια οι αίθουσες διδασκαλίας και η αισθητική αξιολόγηση της ποίησης, αλλά η επανάληψη ξανά και ξανά των διαδικασιών για τη συμπλήρωση της κάθε φόρμουλας στα διαφορετικά τμήματα του νοσοκομείου, τι έδειξαν οι αναλύσεις ούρων και αίματος, αν λειτουργούν τα νεφρά, πράγματα που αντιμετωπίζει αρχικά ψύχραιμα, και μόνη παρηγοριά της η καταφυγή στους στίχους που αφορούν τον θάνατο. Από αυτούς περιέργως αντλεί κουράγιο.

Στην ταινία η ποίηση του 16ου αιώνα έρχεται διαρκώς αντιμέτωπη με την ρεαλιστική καθημερινότητα ενός υπερσύγχρονου νοσοκομείου του 21ου , στην ουσία με την ιατρική επιστήμη και τον αρχέγονο σκοπό της να ανακουφίζει από τον πόνο και να διατηρεί τα πλάσματα στη ζωή πάση θυσία. Ο καθηγητής το μόνο που κάνει είναι να δοκιμάζει νέες χημειοθεραπείες κι ο βοηθός του, που μάλιστα υπήρξε μαθητής της – γιατί όπως χαρακτηριστικά ο ίδιος λέει, ήθελε να είναι κι ενημερωμένος περί την λογοτεχνία –, ένα κουρδισμένο μηχανάκι. Εκεί που η επιστήμη δεν μπορεί να κάνει τίποτε, αρχίζει η ανθρωπιά, αλλ’ αυτό μόνον η νοσοκόμα το καταλαβαίνει, κι ας μην ξέρει από ποίηση, κι ας αγνοεί κάποιες λέξεις από το καθημερινό λεξιλόγιο.

Και τι θα μπορούσαν το πνεύμα, η μόρφωση και οι στίχοι, όταν κάποιος υποφέρει τόσο, που οι ενέσεις με τα δραστικότερα αναλγητικά δεν μπορούν πλέον τίποτα; Το πνεύμα ανθίζει κι επιβιώνει σ’ ένα υγιές σώμα, όχι σ’ ένα σώμα που καταβροχθίζεται από την αρρώστια.